Θα θυμάστε βέβαια το πρώτο reality σόου που κατέκλυσε την ελληνική τηλεόραση το 2001 –ακριβώς πριν 13 ολόκληρα χρόνια-, το Big Brother το οποίο έφερε φοβερές καινοτομίες για τα ελληνικά τηλεοπτικά δεδομένα.

Και ο Τσάκας, ο μεγάλος νικητής του παιχνιδιού πέρασε στο πάνθεον των παικτών reality, κερδίζοντας 150.000 ευρώ χρηματικό έπαθλο αλλά και τη δημοφιλία για αρκετό καιρό. Τι κάνει όμως, μετά από τόσα χρόνια;

Όσοι παρακολούθησαν την πορεία του, θα θυμούνται ότι μετά το τέλος του παιχνιδιού, ο Γιώργος Τσάκας έκανε τον έναν προσωπικό δίσκο, με τίτλο «Με αγάπη Τσάκας», με ποντιακά τραγούδια.

Η συνέχεια όμως ήταν πιο δύσκολη από αυτή που περίμενε… Η ζωή δεν υπήρξε πολύ γενναιόδωρη μαζί του αφού άρχισε να αντιμετωπίζει σοβαρά οικονομικά προβλήματα ενώ ζούσε στο χωριό του, τη Νέα Νικομήδεια Ημαθίας.

«Η τηλεόραση διέλυσε το σπίτι μου!», τόνιζε. Η πρώτη σύζυγός του Άνια τον χώρισε καθώς ένιωθε αιχμάλωτη σε αυτή τη σχέση, με τα φλας και τα κανάλια διαρκώς από πάνω τους. Ο ίδιος συνέχισε να ασχολείται με αγροτικές εργασίες μέχρι που τελικά αποφάσισε να αλλάξει ριζικά ζωή.

Το τέλος του γάμου του με την Άννια φέρεται να ήταν επεισοδιακό… Παλεύοντας για μια ακόμη φορά δεν το έβαλε κάτω. Ξεκίνησε να εργάζεται ως γεωπόνος στον αγροτικό συνεταιρισμό της Νικομήδειας. Στην ζωή του τότε έρχεται ένας άγγελος, όπως την αποκαλεί και σήμερα μετά από τρία χρόνια σχέσης.

Η Χριστίνα ήταν η γυναίκα που κατάφερε να τον ανασηκώσει και να του δώσει την δύναμη να πατήσει ξανά στα πόδια του. Λέγοντας του πριν από ενάμιση χρόνο και ούσα ήδη έγκυος στο πρώτο τους παιδί, τον 1,5 έτους σήμερα Παναγιωτάκη, «Πάμε να φύγουμε να κάνουμε μια νέα μια νέα αρχή στην Γερμανία».

Έτσι πήραν την απόφαση να μεταναστεύσουν. Πλέον εργάζεται σε εργοστάσιο και ζει μόνιμα εκεί. Μπορεί να του λείπει η πατρίδα αλλά κατάφερε να κάνει ευτυχισμένη τη ζωή του.

Σε συνέντευξη που έδωσε, δήλωσε: «Η ζωή όμως είναι απρόβλεπτη και σήμερα σας μιλάω από τη γερμανική Μπαντ Βίλμπελ. Εδώ μένω πλέον με την οικογένειά μου, τη σύζυγο μου Χριστίνα και τον πέντε μηνών γιο μας Παναγιώτη.

Εργάζομαι σε μία αεροπορική εταιρία μεταφορών, από τις έξι το πρωί έως αργά το απόγευμα. Η ζωή μου είναι ίδια με ενός ρομπότ. Δεν έχω όμως παράπονο. Περνάω καλά, είμαι ευτυχισμένος με την οικογένεια μου, έχω δουλειά.

Ο γιος μου γεννήθηκε εδώ. Τι να ζητήσω άλλο από τη ζωή μου όταν ο μικρός ξυπνάει νωρίς το πρωί και αρχίζει να λέει λογάκια και να παίζει, να χαμογελάει, να γκρινιάζει, να τρώει, να θέλει αγκαλιές.

Και η Χριστίνα μου πάντα με έναν καλό λόγο, ένα τρυφερό χάδι προτού φύγω για τη δουλειά. Τον μικρό θα τον βαφτίσουμε Παναγιώτη. Αν ήταν κορίτσι, θα του έδινα το όνομα της μάνας μου: Μαρία.

Του δώσαμε το όνομα της Παναγίας της Σουμελάς των Ποντίων». Το ζευγάρι αποφάσισε να κάνει τη βάφτιση του μικρού στην Ελλάδα μαζί με τον γάμο του.
athensmagazinegr